Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Βασικές συμβουλές αγοράς ποδηλάτου

Μιας και το τελευταίο καιρό η ποδηλασία έχει γίνει μόδα στη χώρα μας για πολλούς λόγους (οικονομία, άθληση, κοινωνικοποίηση) είναι ανάγκη να δοθούν συμβουλές για αγορά ποδηλάτου.
Το πρώτο που θα εξετάσει ένας αγοραστής είναι να το μέγεθος του! Και όμως, όλα τα μοντέλα ποδηλατών έχουν νούμερα (σκελετών) όπως για παράδειγμα τα ρούχα. Ανάλογα με το ύψος μας και το μήκος ποδιών καθορίζεται και το μέγεθος. Καλό είναι ανάλογα με τη μάρκα να μπούμε στο website της και να δούμε τους ειδικούς πίνακες μεγέθους που υπάρχουν εκεί.
Το δεύτερο πιο σημαντικό είναι τα χρήματα που διαθέτουμε για την αγορά ποδηλάτου. Προσοχή, το ποσό αυτό θα πρέπει να είναι ανεξάρτητο από την αγορά εξοπλισμού ή αξεσουάρ(κράνους, κλειδαριάς, Φώτα κοκ) για να μη ξεφύγουμε από το προϋπολογισμό μας. Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί το σφάλμα που κάνει η πλειοψηφία όσων θέλουν να αγοράσουν ποδήλατο: να αγοράζουν ένα ακριβό ποδήλατο ή ακόμα χειρότερα ένα ακατάλληλο ποδήλατο σε σχέση με τις ανάγκες τους. Θα πρέπει ο αγοραστής να έχει στο μυαλό του τι είδους διαδρομές θα κάνει (άσφαλτος->κούρσα, όλα τα εδάφη->ΜΤΒ, άσφαλτος και δασικοί δρόμοι->trekking πόλη->σπαστό). Επιπλέον δε θα πρέπει να παρασυρθεί από το μάρκετινγκ για να αγοράσει ακριβό ποδήλατο ιδίως αν αυτό θα είναι το πρώτο που αγοράζει γιατί παρατηρείται συχνά το φαινόμενο ο αγοραστής τελικά να μη συνεχίζει μετά από λίγο καιρό τη ποδηλασία, να στρέφεται σε άλλου είδους διαδρομές (π.χ από τα μονοπάτια στους δρόμους) με αρνητικές συνέπειες (για τη τσέπη του).
Ένα τέλος σημαντικό στοιχείο είναι το δίλημμα που έχουν αρκετοί σχετικά με την αγορά καινούργιου ή μεταχειρισμένου ποδηλάτου. Από τη μια το καινούργιο ποδήλατο προσφέρει στον αγοραστή σιγουριά (εγγύηση, απόδειξη αγοράς και ίσως δωρεάν υπηρεσίες) από την άλλη ένα μεταχειρισμένο ποδήλατο μπορεί να έχει καλύτερο εξοπλισμό (ανταλλακτικά, πλαίσιο, τροχοί κοκ) σε σχέση με τη τιμή του όμως κανείς δε μπορεί να γνωρίζει τη προηγούμενη χρήση του (πλην του ιδιοκτήτη) ενώ σπάνια υπάρχει κάποιου είδους εγγύηση. Παράλληλα αν σκεφτόμαστε την αγορά μεταχειρισμένου ποδηλάτου θα πρέπει να ζητάμε τα χαρτιά που το συνοδεύουν ή έστω κάποια απόδειξη για να μη βρεθούμε προ εκπλήξεων (να είναι προϊών κλοπής!).

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Bikefestival στο Γκάζι

Έγινε το τριήμερο 16-18/9 στη τεχνοπολη το φεστιβάλ για το ποδήλατο. Αρκετοί εκθέτες (62) ανάμεσα τους και το Loukas bikes με τα προϊόντα Endura και Ragley. Παράλληλα υπήρχε και εικαστική έκθεση με θέμα τι άλλο? Το ποδήλατο. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εκθέτες δε περιοριζόντουσαν στο ποδήλατο αλλά παρουσίασαν και  αξεσουάρ ποδηλασίας όπως gps, ρούχα, ενδυμασία, ανταλλακτικά ακόμα και διατροφή. Φωτογραφίες σε υψηλή ανάλυση εδώ:

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Σιρκουι στη Νίκαια




Το είχα πάρει απόφαση θα κατέβω ξανά σε σιρκουι. Το Σάββατο πήγα για προπόνηση (μερικούς γύρους) στη διαδρομή στη Πετρου Ραλλη/Λαοδικειας στο κέντρο της Νίκαιας. Η διαδρομή ήταν έξυπνα σχεδιασμένη και μου θύμισε εξωτερικό. Μάλιστα είχε και μια ατέλειωτη ευθεία που άρχιζε με κατηφόρα (πάμε για μέγιστη ταχύτητα) και ωραίες στροφές με καλή άσφαλτο. Τη Κυριακή είχε αρκετή ζέστη και με δεδομένη την ώρα έναρξης (12.00) δε θα ήταν ιδανικές οι συνθήκες. Στο χώρο της εκκίνησης επειδή μάλλον κοιμόμουν κάθισα πίσω αντί να πιάσω μια καλή θέση στη μέση του γκρουπ. Με το πυροβολισμό του αφέτη ένιωσα πολύ καλά έβαζα πολλές στροφές στο ποδήλατο αλλά ένιωθα ότι κάτι πάει λάθος, ότι εγώ έκανα πετάλι αλλά οι άλλοι απομακρυνόντουσαν: είχα μικρό δίσκο εμπρός δηλαδή λάθος ταχύτητα λες και θα ανέβαινα τις...Άλπεις! (τελικά κοιμόμουν και δε το ήξερα). Το κατάλαβα μετά από 500μ στην ατέλειωτη ευθεία αλλά οι άλλοι είχαν απομακρυνθεί αρκετά και άντε να τους πιάσεις. Τα μόνα που κρατάω ήταν το μπανακι του Σαββάτου (είπαμε κοιμόμουν) ότι έμαθα να ποδηλατώ σε γκρουπ και ότι από δύναμη είμαι καλά. Στα αξιοσημείωτα του αγώνα ήταν ότι συμμετείχαν αθλητές (καλοί) από το ΜΤΒ! αλλά και πολλά σωματεία  χωρίς όμως ο αριθμός των αθλητών να είναι και μεγάλος. Επίσης είχε αρκετό κόσμο. Στα αρνητικά ήταν ένα ατύχημα σε μια στροφή που είχαν 3 αθλητές από τα νερά που προήλθαν από το κήπο μιας κατοίκου.

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

Adidas Running Team!



Στα πλαίσια του αγωνιστικού μου σχεδιασμού επέλεξα να τρέξω το μαραθώνιο. Όχι όμως όλη τη διαδρομή αλλά τα 10 χλμ (δε τρελάθηκα κιόλας). Από ένα μικρό ψάξιμο διαπίστωσα ότι θα μπορούσα να λάβω μέρος είτε δωρεάν είτε με σημαντική έκπτωση αν εγγραφόμουν με μια ομάδα, πολιτιστικό σύλλογο, εταιρία κοκ. Κατά τύχη πήρε το μάτι μου μια ανακοίνωση της adidas για συμμετοχή στην ομάδα της. Χωρίς να το σκεφτώ μαζί με το προπονητή μου, δηλώσαμε συμμετοχή και αμέσως μας δέχτηκαν! Από της μεγαλύτερες ευχάριστες φετινές εκπλήξεις.
Η adidas running team αριθμεί φέτος 360 ερασιτέχνες δρομείς από όλη την Ελλάδα οι οποίοι υπό την προπονητική καθοδήγηση του coach Γιώργου Δούση και την υποστήριξη της adidas προετοιμάζονται με στόχο τους αγώνες του Μαραθωνίου. Τα οφέλη μέχρι στιγμής είναι υλικό, παροχές και στήριξη από την εταιρία αλλά το κυριότερο το κεφάλαιο Γιωργος Δουσης. Τι άλλο να ζητήσει κανείς?





3ος Ανδάνδειος Δρόμος

 27 Αυγούστου μέσα στη ζεστή και ενώ όλοι κάνουν μπάνια ή πίνουν καφέ, εγώ απεφάσισα να λάβω μέρος στα 17 χλμ! Αγώνα τρεξίματος (5 χλμ άσφαλτος και τα υπόλοιπα χωματόδρομος) στο Διαβολιτσι Μεσσηνίας. Ακολούθησα την Αποστόλη της ΣΔΥΑ όπου πολλοί αξιόλογοι δρομείς συμμετείχαν. Η διαδρομή ήταν κατηφορική για 4 περίπου χλμ και μετά μικρές ανηφοροκατηφορες και ατέλειωτες ευθείες. Ξεκίνησα πολύ συντηρητικά στα πρώτα 5 χλμ αν και θα μπορούσα πολύ γρηγορότερα γιατί οι κατηφόρες είναι ύπουλες. Πραγματικά από το 15 χλμ και μετά ίσως λόγω της υγρασίας ίσως λόγω του εδάφους (πολύ λάσπη) πήγα αρκετά αργά ώστε να τερματίσω (1χλμ->5min). Τελικά τερμάτισα 24ος γενικής και 8ος στη κατηγόρια 30-39 που πιστεύω ότι είναι μια αξιοπρεπής θέση.
Συμπέρασμα: Σε διαδρομές με κατηφόρα πάμε συντηρητικά όχι για να μη τραυματίσουμε τα πόδια μας αλλά κυρίως για να προστατεύσουμε τη καρδιά μας. Αν ακολουθούμε γρήγορο ρυθμό και συναντήσουμε ευθεία ή μικρή κατηφόρα, η καρδιά δε θα μπορέσει να ακολουθήσει τα πόδια μας (να ανεβάσει παλμούς γρήγορα) και θα έχουμε επιπλέον επιβάρυνση...

Υ.Γ:Ήταν και ο πρώτος αγώνας με τη καινούργια δρομική εμφάνιση της handmadecssdesign και της adidas .

Χορηγος μου: handmadecssdesign.com

.
Δε θα μπορούσα να πάω οπουδήποτε (αγωνιστικά) χωρίς τη βοήθεια υποστηρικτών. Κύριος χορηγός μου είναι η εταιρία handmadecssdesign που ασχολείται με υπηρεσίες διαδικτυου (web hosting, designing) δημοσίων σχέσεων marketing κ.α. Είναι ενθαρρυντικό να έχεις μια ομάδα ανθρώπων που σε εμπιστεύονται και προσωπικά μου δίνει κίνητρο για περαιτέρω διακρίσεις.

Ευχαριστώ handmadecssdesign

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Αλλαγές στο blog!


Για να γίνουν πιο ενδιαφέροντα τα άρθρα θα προστιθονται εικόνες και σχολια από ποδήλατα, εξοπλισμό, αγώνες αλλά και από άλλες ενέργειες ή εκδηλώσεις που σχετίζονται με τη ποδηλασία γενικότερα. Επιπλέον θα υπάρχουν άρθρα για τεχνικά θέματα ή απαντήσεις σε απορίες για τη συντήρηση, αναπαλαίωση ή αναβάθμιση ενός ποδηλάτου. Θα ήθελα σχόλια από επισκέπτες γιατί σίγουρα κάποια άρθρα επιδέχονται κρητικής

Ποδηλασία το καλοκαίρι

Ο Αύγουστος γενικά για τη ποδηλασία είναι μήνας διακοπών στη χώρα μας. Το διαπίστωσα φέτος πρώτη φορά μιας και μετά το τέλος Ιούλη και ενώ συμμετείχα σε πολλούς αγώνες είτε ποδηλασίας είτε τρεξίματος ξαφνικά σταμάτησαν όλα: από αγώνες και προπονήσεις μέχρι....το freeday! Έψαχνες να βρεις ποδηλάτη και άκουγες συνεχεία «που να τρέχω μες στη ζεστή, καλύτερα μπανάκι». Αναγκαστικά ακολούθησα και εγώ αυτή τη περίοδο 3 εβδομάδων...χαλάρωσης.
Ωστόσο κάποια στιγμή μίλησα με κάποιο ειδικό που λες και τον είχε βάλει η συνείδηση μου, με πληροφόρησε ότι ένας άνθρωπος όταν δε προπονείται σωστά χάνει τη φόρμα του κατά 4 φορές σε σχέση με το χρονικό διάστημα. Τι σημαίνει αυτό? Ότι αν γυμνάζεσαι για ένα χρόνο και ξεκουραστείς 3 μήνες τότε είσαι πάλι στο μηδέν! Όταν είσαι αθλητής ο ρυθμός είναι 5 με 6 (δηλαδή αργείς να χάσεις τη φόρμα σου).
Πράγματι μετά από 3 εβδομάδες αποχής από ποδηλασία (εντελώς) πήγα και έκανα προπόνηση σε αγωνιστικό επίπεδο 55 χλμ περίπου σε 2 ώρες  ένιωσα πόνους στο καβάλο (σέλλα) και στα χέρια (μανετες) αλλά ευτυχώς η μέση δεν είχε πρόβλημα. Το χειρότερο ήταν ότι και η ψυχολογία ήταν διαφορετική αφού δεν ένιωθα άνεση πάνω σε κούρσα, υπήρχε μικρός φόβος για τις μεγάλες ταχύτητες. Αν δε το έκανα αγωνιστικά αλλά χαλαρά (βόλτα) πιστεύω ότι το μαρτύριο θα ήταν μεγαλύτερο...
Συμπέρασμα? Αν αφήσεις τη ποδηλασία σε αφήνει και αυτή...

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

Συμβουλή για αγορά φθηνού ποδηλάτου.

Όταν ακούσει κάποιος ότι ασχολείσαι με ποδηλασία η πρώτη λογική ερώτηση που θα σου κάνει είναι τι ποδήλατο να πάρει. Μιας και σε αυτή τη περίοδο ζούμε σε εποχή λιτότητας, θα δοθούν συμβουλές για αγορά ποδηλάτου με μέγιστη τιμή τα 250 ευρ! 



Ο υποψήφιος αγοραστής έχει 2 επιλογές:
  • Αγορά καινούργιου ποδηλάτου από κατάστημα. Τα ποδήλατα αυτά είναι συνήθως σιδερένια (περίπου 15 κιλά βάρος) και οι τιμές τους είναι από 90 ευρ ως 220 για μεγέθη ενηλίκων πάντα. Θα πρέπει πριν αγοράσουμε να δοκιμάσουμε το ποδήλατο αν μας είναι στα μέτρα μας (το ποδήλατο έχει μεγέθη) και επίσης να δούμε αν έχουμε επιλέξει το σωστό σκελετό ανάλογα με το σωματοτυπο μας (άνδρας γυναίκα). Θα πρέπει να προσέξουμε πολύ το ποδήλατο να μην έχει πίσω ανάρτηση και γενικά διπλή ανάρτηση γιατί οι αναρτήσεις αυτές (σε αυτή τη ποιότητα) μετά από μερικά χλμ χαλάνε και όλη η δύναμη από τα πόδια αντί να οδηγείται στις ρόδες αναλώνεται εν μέρη και στις αναρτήσεις. Οπότε δυσκολευόμαστε περισσότερο να καλύψουμε μια απόσταση μιας και το ποδήλατο ταλαντώνεται και πάνω κάτω. Επίσης καλό θα είναι ανάλογα με τη χρήση να επιλέξουμε τρακτερωτα λάστιχα για δασικούς δρόμους και χωμάτινα μονοπάτια και «λεία» ή «καραφλα» για κίνηση μέσα στη πόλη. Τέλος προτείνεται η αγορά από ποδηλατικό μαγαζί αντί σούπερ μαρκετ μιας και σε περίπτωση βλάβης / ρυθμίσεων θα υπάρχει ειδικός για να μας βοηθήσει άμεσα.
  • Αγορά ποδηλάτου από αγγελία. Και εδώ ισχύουν τα ίδια περί ανάρτησης (μακριά από πίσω ανάρτηση) αλλά εδώ θα πρέπει να προσέξουμε τη κατάσταση του ποδηλάτου (μακριά από σκουριές και χτυπημένους σκελετούς). Καλό θα είναι να βρούμε ένα ποδήλατο από αλουμίνιο (χαμηλό βάρος) και ας μην έχει καθόλου αναρτήσεις. Θα πρέπει να κάνουμε βόλτα ώστε να ελέγξουμε τη συμπεριφορά του στο δρόμο, αν αλλάζουν οι ταχύτητες ή ακούγονται τριγμοί και άλλοι ανησυχητικοί θόρυβοι. Τέλος, θα πρέπει να υπάρχει απόδειξη αγοράς ή έστω κάποιο σημάδι/ ένδειξη ότι αυτός που μας το πουλάει είναι ο ιδιοκτήτης του.

Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Ανταπόκριση από αγώνες

Επειδή συμμετείχα σε αρκετούς αγώνες ποδηλασίας θα περιοριστώ στους πιο σημαντικούς όσον αφορά τη περιγραφή. Τον Ιούνιο έγινε το τοπικό πρωτάθλημα στη κούρσα. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι ομάδες εντός νομού διαγωνίζονται με όλους τους αθλητές τους. Αυτό είχε 2 αγώνες: αντοχής και χρονομέτρου. Ο αγώνας αντοχής έγινε κοντά στον ιππόδρομο και είχε ατομική χρονομέτρηση: κάθε αθλητής πρέπει να καλύψει μια απόσταση στο μικρότερο χρόνο. Συνήθως στο εξωτερικό αυτοί οι αγώνες γίνονται σε ευθεία αλλά στη χώρα μας ήταν ένα είδος.....ότι να’ναι. Είχε μια ευθεία (περίπου 60%) και το υπόλοιπο 40% ήταν ανηφοροκατηφορα και στροφές! Εγώ είχα πάρει τη κρυάδα από δυαθλο οπότε προσπάθησα να στροφαρω ψηλά για να κάνω ένα αξιοπρεπή χρόνο και τα κατάφερα. Είχα μεγάλο μειονέκτημα γιατί δεν είχα μπάρες τιμονιού όπου ο ποδηλάτης έχει πιο αεροδυναμική θέση και θα γλίτωνα κάποια λεπτά από το χρόνο μου.
Την άλλη μέρα είχαμε τον αγώνα αντοχής. Οι ποδηλάτες θα πρέπει να καλύψουν μια αποσταση, συνήθως πάνω από 100χλμ και όποιος τερματίσει πρώτος κερδίζει. Ο αγώνας αυτός έγινε στη περιοχή της Μάνδρας και ήταν ότι χειρότερο έχω συναντήσει: άπειρες λακκούβες, χωματόδρομοι, επικίνδυνες στροφές και βέβαια ζέστη. Όλοι ξεκίνησαν σα τρελαμένοι και εγώ προτίμησα προς το τέλος γιατί ήξερα ότι θα ήταν λίγο survivor η κατάσταση παρά ταχύτητα! Τελικά στα μισά περίπου του αγώνα, εγκατέλειψα από σαμπρέλα ενώ είχε αλλάξει θέση και το παλουκοσελλο και με ενοχλούσε. Τεχνική βοήθεια δεν υπάρχει (αχ Ελλάδα) όποτε δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Το πρόβλημα με έπιασε σε ένα σημείο όπου δεν υπήρχε ψυχή οπότε σκέφτηκα (προφητικά) να πάω 1-2 χλμ σε σημείο που υπήρχε κριτής. Έτυχε να είναι κριτής η κυρία Κουτσονικολη της οικογενείας που έχει δώσει παιδιά στην εθνική ομάδα και έγινε το εξής απίστευτο: περίμενα να τελειώσει ο αγώνας για να έρθει κάποιος να με μαζέψει γιατί δε υπήρχε κανένα όχημα διαθέσιμο και ήμουν και τυχερός γιατί προοριζόταν για τη κριτή!
Στο τέλος αν εξαιρεθούν οι νικητές κανείς δεν ήταν ευχαριστημένος από τη διαδρομή και γενικότερα από τη διοργάνωση. Το συμπέρασμα από τους αγώνες είναι ότι αν έχεις λεφτά να χαλάσεις ή είσαι πωρωμένος με τη ποδηλασία θα πας καλά. Το δικό μου συμπέρασμα? Οι αγώνες αυτοί είναι ότι πρέπει για προπονησουλα και γενικά έλεγχου της φυσικής κατάστασης μου. Επόμενοι αγώνες οι....πανελλήνιοι!

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Τι είναι freeday? Να πάω?



ΚΑΝΟΝΕΣ FREEDAY


Τι είναι freeday? Να πάω?

Γενικά το freeday είναι μια ΒΟΛΤΑ κάθε Παρασκευή 22.00 που ξεκινά από το Θησείο και έχει προορισμό.....κάποιο άλλο σημείο εντός Αττικής. Αν δεν έχεις τι να κάνεις εκείνο το βράδυ, πήρες ποδήλατο και θες να πας μια βόλτα με άλλους ποδηλάτες, θες να κοινωνικοποιηθείς ή ψάχνεις ευκαιρία για να γυμναστείς το βράδυ αντί να τρέχεις σε γυμναστήριο είναι μια καλή ευκαιρία η βόλτα αυτή. Αν τώρα θες να κάνεις πολλά χιλιόμετρα, να πας με ταχύτητα πάνω από 10χλμ/ωρα, βιάζεσαι να πέσεις για ύπνο το βράδυ ή έχεις το σούπερ ντουπερ ποδήλατο που χρυσοπλήρωσες και δε θες να το γραντζουνισεις, τότε ξέχνα το. Αξίζει να αναφερθούν οι «συλλεκτικές» ή must ride βόλτες όπως για παράδειγμα τα Χριστούγεννα, απόκριες, το tour de Athens που είναι θεματικές και έχουν παράλληλα δρώμενα. Όμως υπάρχουν και απαράδεκτα περιστατικά ή καταστάσεις όπως το κλείσιμο ολόκληρων λεωφόρων με 3 λωρίδες στην ίδια κατεύθυνση (γιατί?), η λεκτική (που μερικές φορές φτάνει στη χειροδικία) αντιπαράθεση με πεζούς ή οδηγούς, οι «διαταγές» σε άλλους ποδηλάτες αλλά και η απουσία απαραίτητων για μια διαδρομή αναλώσιμων για το ποδήλατο (σαμπρέλα /τρόμπα /Φώτα) από ποδηλάτες! Όμως δε πρέπει να λησμονηθεί ότι έγινε πλέον θεσμός που μετράει χρόνια και αριθμεί εκατοντάδες ποδηλάτες (όταν ξεκίνησε ήταν μερικές....πεντάδες) και ώθησε πάρα πολύ αυτό που αποκαλούμε αστική ποδηλασία.....

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Ύπνος και ποδηλασία

Ο ύπνος είναι μια παράμετρος σημαντική όχι μόνο για τη ποδηλασία αλλά και για την υγεία μας γενικότερα. Όσον αφορά στην υγειά, ο ύπνος τρέφει τα αγγεία με ορμόνες που καταπολεμούν τη γήρανση των ιστών, αποτελεί τον κύριο ρυθμιστή της όρεξης, για να τρώμε φυσιολογικά την ημέρα και τελος είναι ο μηχανισμός που επιστρατεύει μια πανστρατιά από Τ-κύτταρα, για την καταπολέμηση του κοινού κρυολογήματος, της γρίπης και των άλλων λοιμώξεων.
Στη ποδηλασία αλλά και στην άθληση γενικότερα παίζει τεράστιο ρόλο σε αυτό που αποκαλούμε αποκατάσταση καρδιάς. Όταν ένας ασκούμενος υποβάλλεται σε άσκηση (έντονη η μη) ανάλογα με τη κατάσταση του οργανισμού του μπορεί η καρδιά του να επανέλθει σε φυσιολογικούς ρυθμούς γρηγορότερα ή πιο αργά. Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι η καλή φυσική κατάσταση παίζει πρωταρχικό ρόλο στην αποκατάσταση. Ωστόσο ο ύπνος βοηθά και αυτός εξίσου. Μελέτες του αμερικάνικου υπουργείου υγείας υπέδειξαν ως αναγκαίο χρόνο ύπνου για το άτομο τις 5ωρες καθημερινά με φυσιολογικό χρόνο τις 5 ως 8 ώρες. Συγκεκριμένα μετά τις αναγκαίες 5 πρώτες ώρες αφού ο εγκέφαλος αναδιοργανώνεται και αρχειοθετεί τη μνήμη του κατόπιν συνεχίζεται απρόσκοπτα η διαδικασία της αναδιοργάνωσης των νευρικών συνάψεων.
Δεν είναι δηλαδή τυχαίο που πριν μια μεγάλη βόλτα ή ένα αγώνα ποδηλασίας θα πρέπει να κοιμόμαστε καλά (τουλάχιστον 8ωρο) ή γιατί οι αθλητές επιπέδου σπάνια ξενυχτάνε.


Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Πως ποδηλατώ σε δυνατό άνεμο?

Πρόσφατα άρχισα να ποδηλατώ στην αγαπημένη Εύβοια (και πάλι). Το κύριο χαρακτηριστικό είναι οι δυνατοί άνεμοι ακόμα και αν στη στάθμη της θάλασσας δεν έχει καθόλου αέρα. Πως ποδηλατούμε όταν ξαφνικά ή όταν πριν ξεκινήσουμε τη βόλτα μας έχει αέρα?

Υπάρχουν πολλά «μυστικά» που μπορούν να μας βοηθήσουν:
-Αλλάζουμε στάση πάνω στο ποδήλατο. Για την ακρίβεια προσπαθούμε να σκύψουμε προς το τιμόνι να γίνουμε δηλαδή πιο αεροδυναμικοί. Σκύβοντας, η αεροδυναμική αντίσταση είναι μικρότερη και έτσι η έκθεση μας στον άνεμο είναι μικρότερη.
-Κουμπώνουμε / σφίγγουμε τα ρούχα μας. Προσπαθούμε και πάλι να μειώσουμε την αεροδυναμική αντίσταση. Αν έχουμε φερμουάρ στη μπλούζα μας το κλείνουμε ενώ γενικά προσπαθούμε να «κολλήσουμε» τα ρούχα μας πάνω στο σώμα μας.
-Κολλάμε στο μπροστινό ποδηλάτη ή σε κάποιο όχημα. Αν είμαστε ποδηλάτες τουλάχιστον οι πίσω από το μπροστινό  αποφεύγουν την έκθεση στον άνεμο γι’αυτο μια καλή συμβουλή όταν είμαστε ποδηλάτες σε σχηματισμό είναι ο εμπειρότερος ή ο πιο δυνατός ποδηλάτης να είναι μπροστά. Εύλογο είναι όταν βρούμε ένα όχημα να κολλήσουμε πίσω του για να αποφύγουμε τον αέρα.
-Δίνουμε σημασία στις πινακίδες. Οι πινακίδες με τη προειδοποίηση για δυνατούς ανέμους σε μια περιοχή δεν έχουν μπει τυχαία. Ακόμα και αν μερικά μέτρα πριν από εκεί δεν έχει καθόλου ένταση ο άνεμος είναι πιθανό να συναντήσουμε ξαφνικά μεγάλης έντασης άνεμο. Επιπλέον κοιτάζουμε μπροστά για ενδείξεις ανέμου όπως φύλλα, δέντρα σκόνη που μπορούν να μας προετοιμάσουν για τις αλλαγές στις συνθήκες.

Υπάρχει κίνδυνος από τους παλμογράφους?

Και όμως ΝΑΙ!!
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα του πανεπιστήμιου University of St. Thomas in St. Paul, Minnesota υπάρχει μια απόκλιση 10 με 12 παλμούς ανά λεπτό σε σχέση με το παλμογράφο μας! Αυτό σημαίνει ότι μπορεί ο παλμογράφος να δείχνει 170 παλμούς αλλά ο πραγματικός αριθμός να είναι 180. Η έρευνα έγινε σε δείγμα 16 τριαθλητων και μάλιστα προτείνεται η χρήση και η μελέτη των powermeters δηλαδή βατομετρων για τη πραγματική δημιουργία προπονητικου πλάνου. Από την άλλη μια συμβουλή που απευθύνεται σε όλους μας, είναι ότι οι παλμογράφοι μας δείχνουν μια ένδειξη και δε θα πρέπει να υιοθετούμε τις μετρήσεις τους....

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Πως ποδηλατούμε στην ανηφόρα?(μέρος B: το σώμα μας)





Εκτός όμως από τα μηχανικά έχουμε και το σώμα μας:

·        Την ανάγκη για υδροδοσια

·        Τη θέση στο ποδήλατο

·        Καρδιαναπνευστικη δραστηριότητα

Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει πριν αρχίσουμε να ανηφορίζουμε να έχουμε καταναλώσει αρκετά υγρά επαρκή ώστε να μη νιώθουμε καθόλου δίψα. Επιπλέον, θα πρέπει να έχουμε επαρκή υγρά σε περίπτωση που χρειαστούμε επιπλέον τροφοδότηση.

Όσον αφορά τη στάση στο ποδήλατο υπάρχουν 2 εκδοχές: το ορθοπεταλο και η καθιστή θέση. Δε μπορεί κάποιος να προτείνει το ένα ή το άλλο, είναι θέμα προσωπικό. Ακόμα και πρωταθλητές προτιμούν να ανέβουν μια ανηφόρα καθιστοί ενώ άλλοι μόνο ορθοπεταλο. Αυτό όμως που είναι σίγουρο είναι ότι αν είμαστε καθιστοί και αρχίζει να πονάει η πλάτη θα πρέπει να αλλάξουμε σε ορθοπεταλο (γιατί αρχίζει να επιβαρύνεται όλη η σπονδυλική στήλη) και αντίθετα αν είμαστε σε ορθοπεταλο και πονάνε τα πόδια θα πρέπει να καθίσουμε. Το ποιο σημαντικό βέβαια είναι η καρδιοαναπνευστικη λειτουργία. Αν δεν είμαστε σε θέση να μπορούμε να μιλήσουμε αυτό είναι σημάδι όταν φτάνουμε προς το μέγιστο της καρδιοαναπνευστικης ζώνης και άρα είτε θα πρέπει να ρίξουμε ρυθμό είτε να σταματήσουμε. Το ίδιο αν νιώθουμε δύσπνοια, ζάλη. Το ιδανικό είναι να κάνουμε χρήση παλμογράφου (όργανο που μετράει καρδιακούς παλμούς) όπου μπορούμε να γνωρίζουμε εύκολα τη καρδιακή συχνότητα σε κάθε φάση της ανηφόρας ώστε να προγραμματίσουμε εύκολα τόσο το ρυθμό όσο και να επιτύχουμε διαχείριση δυνάμεων.

Πως ποδηλατούμε στην ανηφόρα?(μέρος Α: στροφαρισμα)







Αρκετοί ποδηλάτες όταν βλέπουν ανηφόρα ιδίως απότομη, κάνουν πίσω, τρομάζουν ή ακόμα κατεβαίνουν από το ποδήλατο γιατί πιστεύουν ότι δε θα τα καταφέρουν. Άλλοι πάλι παρασύρονται σπρινταρουν και μετά από λίγα μέτρα και αυτοί άδοξα εγκαταλείπουν από έλλειψη δυνάμεων.
Ποιο είναι όμως το μυστικό? Υπάρχει μυστικό?
Η απάντηση είναι πως ναι, υπάρχει. Είναι η τεχνική. Το λάθος που συνηθίζεται είναι είτε να χρησιμοποιείται από την αρχή της ανηφόρας το μεγαλύτερο γρανάζι στη κασέτα, είτε βέβαια να έχουμε μεγάλο δίσκο (γραναζωμα) στο δισκοβραχιωνα. Οπότε θα πρέπει οπωσδήποτε να έχουμε μικρό δίσκο στο δισκοβραχιωνα τουλάχιστον 10 μέτρα πριν αρχίσει η ανηφόρα και 4-5 ταχύτητα. Αυτόματα αφού δεν έχουμε ανέβει την ανηφόρα θα αρχίζουμε να στροφαρουμε πολύ γρήγορα. Ο σκοπός είναι να διατηρήσουμε αυτό τον αριθμό των στροφών κατά τη διάρκεια όλης της ανηφόρας αλλάζοντας σταδιακά ταχύτητα προς τα πάνω δηλαδή 6η, 7η κοκ. Ένα μικρό μυστικό είναι να μη χρησιμοποιήσουμε τη τελευταία ταχύτητα παρά μόνο όταν πραγματικά δεν έχουμε δυνάμεις ή δε νιώθουμε καλά. Με το τρόπο αυτό το σώμα μας συνηθίζει σταδιακά το στροφαρισμα και αφομοιώνει τη τεχνική.


Kαι παλι μαζι

Ειναι τραγικο να μη μπορεις να συνδεθεις στο ιδιο σου το blog! Επιτελους λυθηκε το προβλημα και θα συνεχισω τις αναρτησεις (που δεν ειναι και λιγες...)

Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Δυαθλο/Σχινιαθλον 2011


Τα νούμερα λένε ότι δεν είμαι κακός στις μεσαίες αποστάσεις τρέξιμο. Όταν έμαθα ότι γίνεται αγώνας δυαθλου στην Ελλάδα δε το σκέφτηκα καθόλου, δήλωσα αμέσως συμμετοχή. Το ερώτημα ήταν ποια απόσταση να έκανα? Τη μέση ή αλλιώς Ολυμπιακή (10 χλμ τρέξιμο, 40 χλμ ποδηλασία 10 χλμ τρέξιμο) ή την sprint (5 χλμ τρέξιμο 20 χλμ ποδηλασία 5 χλμ τρέξιμο)?

Ο προπονητής μου, το δήλωσε κοφτά: την sprint! Αν και δε προετοιμάστηκα ιδανικά γιατί υπάρχει καπάκι το τοπικό πρωτάθλημα ΜΤΒ (σα να κάνεις προετοιμασία για άρση βαρών ενώ έχεις αγώνα....κολύμβησης) μόλις που πρόλαβα να κάνω μια προπόνηση στις αλλαγές (από ποδήλατο σε τρέξιμο και αντίστροφα) και όχι τόσο τρέξιμο. Παρόλα αυτά είχα προσδοκίες για θέση στη 5αδα....

Όταν έφτασα στο χώρο είδα πολύ κόσμο: από ποδηλάτες και δυαθλητες μέχρι δρομείς! Στην εκκίνηση ξαφνικά είδα πολλά βλέμματα πάνω μου (φαβορί?). Δόθηκε η εκκίνηση και για 2 χλμ είμαι στη 5αδα. Μετά μπαίνουμε σε ένα μονοπάτι και μετά από λίγο...άμμος! Όχι άμμος σκληρή, αλλά σα να βρίσκεσαι στην έρημο! Αυτό μου έκανε κακό μιας και επιβαρύνθηκαν οι τρικέφαλοι μιας και κόλλαγε το πόδι εκεί. Το καλό είναι ότι πίσω μου...το χάος δηλαδή κανένας. Φτάνω να πάρω το ποδήλατο και λέω τώρα εδώ είμαστε, στο καλό μου άθλημα. Αμ δε. Πάω να φύγω (έκανα γρήγορη μετάβαση) και μετά από 5 μέτρα...φεύγει η αλυσίδα. Καπάκι αφού χάνω χρόνο ρίχνω τρελό πεταλαρισμα και βλέπω το απίστευτο: να έχουν κάνει κολλητήρι πίσω μου! Και μου το είχε πει ο προπονητής: στην Ελλάδα το κάνουν αυτό. Τι φωνές, τι να πηγαίνω τέρμα δεξιά...τίποτα αυτοί! Αφού έκανα γρήγορα 10 χλμ μετά το 15 ...λάστιχο. Καλά λέω, δε μασάμε θα τερματίσεις ακόμα και με τη ζάντα και αυτό έγινε. Εκεί δηλαδή που έπρεπε να κάνω χαλαρά πετάλι εγώ έκανα βαριά πατήματα για να μη χάνω χρόνο. Να γεμίζεις κουβάδες με ιδρώτα και το ποδήλατο εκει.. ακίνητο, σα καρτούν ένιωθα. Τελικά άρχισα να τρέχω σα 100ρης για να μπορέσω να κάνω κάτι αξιόλογο ενώ ταυτόχρονα σκεφτόμουν, πόσο δίκιο είχε ο προπονητής για τη sprint απόσταση .Τι έγινε τελικά?

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Έξοδα αγώνα ή αλλιώς logistics


Ο κάθε αγώνας στο εξωτερικό έχει κάποιο κόστος συμμετοχής. Μερικές φορές χαμηλό και πιο συχνά υψηλό, σε σύγκριση με τη χώρα μας. Από την άλλη δε συγκρίνεται η διοργάνωση εκεί με τους δικούς μας που προφανώς είναι σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Δεν αναφέρομαι σε επίπεδο αθλητών που μάλλον εκεί είναι αδικημένοι, αλλά σε επίπεδο παραγόντων, ομάδων, ομοσπονδίας. Έπειτα πρέπει να πληρώσεις αεροπορικά εισιτήρια και/ή μεταφορά ποδηλάτου. Εγώ προτιμάω κρατικούς αερομεταφορείς γιατί συνήθως το ποδήλατο είναι δωρεάν! Ένα σημαντικό έξοδο είναι αυτό της διαμονής, ειδικά αν συνοδεύεσαι από μηχανικό ή προπονητή όπου πρέπει να πας για δίκλινο. Τέλος αρκετά σημαντικό είναι ένα αυτοκίνητο διότι δεν αγχώνεσαι με δρομολόγια, χρόνους, εισιτήρια και όλα αυτά μετράνε αν έχεις 5-6 ώρες στο ποδήλατο και το μόνο που θες είναι ένα κρεβάτι ή ένα γρήγορο δρόμο προς το αεροδρόμιο και την επιστροφή. Αναλυτικά τα κόστη για τον αγώνα είναι:

Αεροπορικά εισιτήρια 200 ευρ!
Ξενοδοχείο: 26 ευρ η μέρα, δηλ 78 ευρ!
Αυτοκίνητο 100 ευρ
Παράβολο συμμετοχής: 108 ευρ!

Σύνολο: 486 ευρ αν και υπολόγιζα γύρω στα 400 ευρ...

Αγώνας στο εξωτερικό που θα λάβω μέρος




Διάβαζα σε ένα ποδηλατικό forum για τον αγώνα που θα τρέξω τα παρακάτω από διάφορους αναγνώστες:
-Καθαρός τσαμπουκάς και ψυχή!
-Νομίζω είναι από τους κορυφαίους αγώνες και από τους πιο δύσκολους απαιτητικούς.
-αυτό δεν είναι αγώνας...είναι μεσαιωνικό βασανιστήριο...!
-Τρομερός αγώνας για ανθρώπους και υλικά. Δεν μπορώ να φανταστώ τι θα γινόταν αν έβρεχε.

Είναι ο διάσημος (με τη κακή έννοια) αγώνας Paris-Roubaix. Κατά διαβολική σύμπτωση αν και είναι Απρίλη συχνά βρέχει (καρέκλες)! Ο αγώνας αποτελείται σε ένα σημαντικό μέρος από λιθόστρωτα και τερματίζει στο ιστορικής σημασίας ποδηλατοδρόμιο του Roubaix. Ο στόχος για μένα δεν είναι ο χρόνος αλλά ο τερματισμός μιας και μιλάμε για αγώνα που κόβονται ποδήλατα στα δυο σα χαρτόνι, που καταπονούνται για ώρες τα χέρια από τα λιθόστρωτα και αν βρέχει απλώς μετράς τον αριθμό των πτώσεων και όχι αν θα πέσεις. Καλώς ήλθατε στη κόλαση του Βορρά

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Ημερολόγιο καταστρώματος


Τις τελευταίες μέρες έχω πεθάνει από την άσκηση. Το μενού περιλαμβάνει προπονητηριο, βάρη, γυμναστήριο, τρέξιμο, ποδηλασία σε στατικό ποδήλατο (wattομετρο), λίγες προπονήσεις έξω για ποδηλασία.. Αν προσθέσουμε και τις περίεργες καιρικές συνθήκες: το πρωί με το γυαλί ηλίου το βράδυ με αδιάβροχο δεν είναι παράλογο που η μισή Ελλάδα είναι με τα χαρτομάντιλα και μύξες (ανάμεσα τους και εγώ). Πραγματικά αισθάνομαι αδύναμος αν και το πνεύμα μου λέει να βγω έξω να «λιώσω» τα ποδήλατα μου και κυρίως το καινούργιο ένα απλό και ταπεινό CANYON!

Συμμετοχή σε circuit!

Καταρχήν πρέπει να δώσω ένα ορισμό. Σιρκουι είναι ένας αγώνας ποδηλασίας που διεξάγεται σε δρόμο (συνήθως σε πόλη) και η απόσταση που διανύουν οι αθλητές είναι μικρή συνήθως 1.5 χλμ με 2.5χλμ γι’αυτο και επαναλαμβάνεται αρκετές φορές μέχρι να είναι αρκετά ικανή (πάνω από 20χλμ) . Ανάλογα με τον αριθμό τον αθλητών σε κάθε γύρο αποβάλλονται είτε οι 2-3 τελευταίοι είτε αυτοί που «τρώνε» γύρο από τον πρωτοπόρο. Λογικό είναι οι ταχύτητες να είναι υψηλές (πάνω από 40χλμ)και η στρατηγική παίζει βασικό ρόλο σε γκρουπ αθλητών. Ένας τέτοιος, από τους λίγους που γίνονται στη χώρα μας, έγινε πριν λίγες μέρες στη Ν Φιλαδέλφεια.
Για να συμμετάσχεις σε έναν τέτοιο αγώνα χρειάζεται μια πολύ καλή προετοιμασία μέρες πριν τον αγώνα και καλό ζέσταμα με προπονητηριο λίγο πριν αρχίσει ο αγώνας. Στη κατηγορία μου (ανδρών) είχε τους πιο δυνατούς ποδηλάτες στη χώρα (με λίγες απουσίες) και όπως ήταν αναμενόμενο ήταν και η πιο πολυπληθής κατηγορία! Ξεκίνησα αναγνωριστικό γύρο και είδα ότι σε μια στροφή υπάρχουν τα πάντα:καπάκι αποχέτευσης, λακκούβα και πολυσύχναστη διάβαση πεζών!

Καθώς η αγωνιά χτύπαγε τα κόκκινα πριν την εκκίνηση ο αφέτης μας ενημέρωσε ότι σε κάθε γύρο θα βγαίνουν οι 3 και ίσως περισσότεροι τελευταίοι αθλητές επί συνόλου 17 γύρων αν θυμάμαι. Μετά αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση: 30, 20, 10, 5 ...
Νιώθω πολύ δυνατός και σε καλή κατάσταση αλλά με προβληματίζει η εκκίνηση γιατί μια βλακεία και βγήκες από το πρώτο γύρο. 4,3,2,1 φύγαμε...

Έγινε το αναπόφευκτο, ένας έφηβος (έτρεχαν μαζί, γιατί άραγε?) έπεσε πάνω μου και εγώ μέχρι τη πρώτη στροφή πάλευα να ισορροπήσω και όχι να κυνηγήσω! Μιλάμε για αγώνα που δε συγχωρεί λάθη και έτσι μετά τη πρώτη στροφή έτρεχα να μαζέψω τα ασυμμάζευτα. Αν και έφτασα το τελευταίο γκρουπ ήμουν τόσο στεναχωρημένος που τα παράτησα μόνος μου...Δε το πίστευα τέτοια στεναχώρια, τσάμπα όλες οι προηγούμενες προπονησεις. Πίκρα .
Ο αγώνας τα είχε όλα, κομμένο τιμόνι carbon, λάστιχα, πολλά λάστιχα, σύγκρουση με μηχανάκι που πέρναγε κάθετα, σύγκρουση με θεατή..Φαντασου πως θα αισθανόταν ο 7ος αθλητής που αν και έφθασε στη πηγή δεν ήπιε νερό, ούτε καν στα αποτελέσματα υπάρχει! Πίκρα

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Εσύ τι είδους ποδηλάτης είσαι?

Διαβάζοντας ένα άρθρο, αναρωτήθηκα πόσο επίκαιρο και διαχρονικό είναι. Ο συντάκτης του αναφέρεται στους ποδηλάτες που συναντά στους δρόμους:

-Οι αργοί. Είναι αυτοί που σίγουρα δεν ασχολούνται με ποδηλατικά φόρουμ ούτε με ανθρακονηματα, γρανάζια σχέσεις κοκ. Είναι οι τύποι που έχουν καλαθάκι με ψώνια στο ποδήλατο, θέλουν να ποδηλατούν για να μη καίνε βενζίνη και κινούνται συνήθως σε ποδηλατοδρόμους. Είναι εκείνος ο παππούς στο χωριό με ποδήλατο που έχει να συντηρηθεί από τον Α παγκόσμιο, η κοπέλα που δε ξέρει ότι τα λάστιχα έχουν σαμπρέλα ή εκείνος ο τύπος που το καλοκαίρι κυκλοφορεί με ψάθινο καπέλο και σαντάλια.
-Οι γρήγοροι ή όπως αποκαλούνται «καγκουρες». Μπορεί να έχουν εκείνο το ποδήλατο διπλής ανάρτησης  αγορασμένο από το σούπερ μαρκετ αλλά τίποτα δε τους εμποδίζει από το να κάνουν τη σούζα τους ή να αλλάξουν τα φρένα με δισκοφρενα που έχουν τεράστιες δισκοπλακες.
-Οι ακτιβιστες. Συντονίζουν τις ποδηλατοπορειες, μαζεύουν λεφτά για τη διάσωση της φώκιας και ποδηλατούν καθαρά και μόνο από συνείδηση.
Οι γκαντζετακηδες. Είναι κυρίως Έλληνες και Ιταλοί. Γνωρίζουν το ακριβές βάρος του πανάκριβου σκελετού που θα βγει στη παραγωγή σε μερικούς μήνες, έχουν gps στο ποδήλατο που «κλειδώνει» 8 δορυφόρους και καταγράφει τη διαδρομή τους αρκεί να μην έχει πρόσβαση το έτερον ήμισυ, έχουν φωτάκια που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε φωταγώγηση συναυλίας ή έχουν τρόμπα διπλής ενέργειας με μανόμετρο και οπωσδήποτε από ανθρακονηματα.

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα προπόνησης? ΜΕΡΟΣ ΙΙ: PRO training

Έχω ζήσει και αυτό το κομμάτι προπόνησης στο εξωτερικό. Σε αυτή τη περίπτωση οι ρυθμοί και οι χρόνοι είναι διαφορετικοί. Αναφέρομαι σε διπλή προπόνηση καθημερινά και μεγάλες αποστάσεις τα σαββατοκύριακα. Ο κορμός του προγράμματος είναι ο ίδιος με του ερασιτέχνη. Η διαφορά είναι ότι καθημερινά είσαι πάνω από 2 ώρες στη σέλλα. Επίσης προπονητηριο έχεις πολλαπλά προγράμματα όπως one leg cycling, hill training. Ανά τακτικά χρονικά διαστήματα κάνεις εργομετρικά τεστ ενώ βοηθητικά εργαλεία που πρέπει να υπάρχουν ειναι wattομετρο, vo2 maxμετρο. Επιπλέον μπορεί να κάνεις προπόνηση για ενα χρονικό διάστημα π.χ μια εβδομάδα σε συγκεκριμένες καιρικές συνθήκες (βροχή, καλοκαιρία, αέρα). Η γυμναστική με βάρη δε λείπει ασφαλώς από το πρόγραμμα όπως και η αεροβική και οι ισομετρικές ασκήσεις.


Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα προπόνησης? ΜΕΡΟΣ ΙΙ: Ερασιτέχνης ποδηλάτης


Μιας και είμαι ερασιτέχνης αυτό σημαίνει ότι ο διαθέσιμος χρόνος δεν είναι και πολύ μεγάλος κυρίως λόγω εργασίας. Μια τυπική εβδομάδα περιλαμβάνει 2-3 φορές γυμναστήριο, άλλες τόσες προπονητηριο και αρκετές βόλτες με τη κούρσα ή το ΜΤΒ. Στο προπονητηριο υπάρχουν δεκάδες προγράμματα που μπορείς να επιλέξεις, ανάλογα με το στόχο (αγώνας ή βελτίωση φυσικής κατάστασης) εγώ επιλέγω είτε max στροφές για συγκεκριμένο χρόνο συνήθως 30’’ σε συγκεκριμένα πατήματα (επιλογές ταχυτήτων) είτε αντοχής όπου για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (πάνω από 45’) ποδηλατώ με μια συγκεκριμένη ταχύτητα (velocity)  ή αριθμό στροφών. Στο δρόμο είτε θα ακολουθήσεις κάποιο παρόμοιο πρόγραμμα με αυτό του προπονητηριου ή ειδικές διαδρομές όπως για παράδειγμα μονοπάτι με ΜΤΒ, ανάβαση με κούρσα, downhill...Για να μπορέσω να έχω αποτέλεσμα το ακολουθώ πιστά και έχω ελάχιστες μέρες ρεπό (στο μήνα)και προσπαθώ ακόμα και με δύσκολες καιρικές συνθήκες να βγαίνω για άσκηση. Γενικά αναφέρομαι σε περίπου 2-3 ώρες καθημερινά Πολύ βασικό για μένα είναι να μπορείς να κάνεις και τρέξιμο τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα για απόσταση τουλάχιστον 10 χλμ για βελτίωση της αντοχής και προετοιμασία του οργανισμού για έντονη άσκηση για μεγάλο διάστημα. Προσοχή ως ποδηλάτης πρέπει να χρησιμοποιείς ποιοτικά παπούτσια τρεξίματος να προτιμάς το γρασίδι και σταθερό ρυθμό! Άλλωστε οι επαγγελματίες ποδηλάτες συνηθίζουν να λένε ότι ο χρόνος που μπορείς να τρέξεις συνεχόμενα ισούται με το διπλάσιο χρόνο πάνω στη σέλλα!! Εγώ προσωπικά μέχρι στιγμής (προετοιμασία στην Ελλάδα 3 μήνες) έχω ρεκόρ στη σέλλα σε εξωτερικό περιβάλλον περίπου 3,5 ώρες χωρίς στάση.

Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα προπόνησης? ΜΕΡΟΣ Ι: Εξ αποστάσεως


Αρκετοί πιστεύουν ότι διαβάζοντας ένα βιβλίο ή eBook και έχοντας ένα προπονητηριο είναι δυνατόν να κατέβεις σε αγώνες με ελπίδες διάκρισης. Αυτό ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ. Από την άλλη, θεωρητικά το δεύτερο σκέλος (προετοιμασία μόνο με προπονητηριο) μπορεί να  ισχύει!! Πως γίνεται αυτό?

Το βασικό είναι ένας προπονητής ή γυμναστής ποδηλασίας να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα με βάση
  • Τους στόχους σου
  • Το διαθέσιμο χρόνο σου
  • Το σώμα σου

Εφόσον υπάρχει ένα προσωπικό πρόγραμμα και ο ποδηλάτης ακολουθεί τις οδηγίες και υπάρχει επικοινωνία σε εβδομαδιαία βάση με τον προπονητή (εξ αποστάσεως) τότε μπορεί να πραγματοποιήσει κάποιους στόχους και να βελτιώσει τη φυσική κατάσταση. Ακόμα μπορεί σε ένα τέτοιο πρόγραμμα να υπάρχουν κάποιες ασκήσεις εκγύμνασης με βάρη ή ακόμα οδηγίες για ποδηλασία στο δρόμο για παράδειγμα 1 ώρα ποδηλασία με βάση τις στροφές και τους καρδιακούς παλμούς.

Κανένα τέτοιο πρόγραμμα δε συγκρίνεται με τη ποδηλασία στο δρόμου με άλλους ποδηλάτες ή προπονητή μιας και το περιβάλλον του προπονητηριου είναι αποστειρωμένο (καιρικές συνθήκες) και επίσης είναι δύσκολο να κατανοηθούν βασικές ποδηλατικές τεχνικές (κίνηση σε γκρουπ, στάση σώματος, εξοικονόμηση δυνάμεων)

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Τρέχοντας στο εξωτερικό: Προκλήσεις-προσκλήσεις

Αν και 9 Απρίλη έχω τον 1ο αγώνα στο εξωτερικό εγώ κάθομαι και κάνω προετοιμασία για το τοπικό εθνικό πρωτάθλημα. Ο λόγος έχει να κάνει με κάποια γραφειοκρατικά (καινούργια πιστωτική, νέο δελτίο με την ΕΟΠ) και αυτό με έχει ρίξει λίγο ψυχολογικά.
Μια χαραμάδα ανόρθωσης ψυχολογίας είναι μια πρόσκληση που έλαβα πριν λίγο από την ASO για έναν αγώνα τον Ιούλη. Λεπτομέρειες δε ξέρω αλλά μου έστειλαν τη διαδρομή: ΤΟΙΧΟΣ όπως λέμε στη ποδηλασία ή αλλιώς παρατεταμένη ανηφόρα με υψομετρική διαφορά....Δε ξέρω αν θα συμμετάσχω μιας και μετά τον αγώνα του Απρίλη που είναι μια δοκιμασία να δω που βρίσκομαι, υπάρχει και ο αγώνας διαθλου στο Λονδίνο το Σεπτέμβρη που λογικά θα συμμετάσχω...
Στο ενδιάμεσο να μη ξεχνάμε ότι επειδή ο σύλλογος μου δεν έχει πολλούς αθλητές για να το βοηθήσω συμμετέχω σχεδόν σε όλους τους αγώνες που υπάρχουν στο ημερολόγιο (ΜΤΒ κούρσα, circuits κοκ)!!Αναμένεται μια συναρπαστική αγωνιστική  χρονιά που λογικά θα είμαι με μια βαλίτσα στο χέρι..

Ουφφφφ ήδη κουράστηκα, πάω να ξεκουραστώ....

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Τρέχοντας στο εξωτερικό: Προετοιμασια


Τρέχοντας στο εξωτερικό: Αναγκαίος εξοπλισμός

Επειδή ελάχιστοι ερασιτέχνες ποδηλάτες αγωνίζονται στο εξωτερικό θα αναφέρω από την εμπειρία μου τι χρειάζεται για να μπορείς να αγωνίζεσαι. Ξεκινάμε λοιπόν.

-Αγγλικά: καλή γνώση για να μπορείς να συννεονοεισαι βρε αδελφέ. Αν ξέρεις και κάποια άλλη γλώσσα (κυρίως Γαλλικά) ακόμα καλύτερα
-Τσάντα μεταφοράς ποδηλάτου. Υπάρχουν 2 κατηγορίες:
  • Από νάιλον/αδιάβροχες που κοστίζουν από 30 ευρ
  • Από σκληρό πλαστικό που κοστίζουν από 100 ευρ
Εγώ προσωπικά αναμένω αυτήν που την έχω δοκιμάσει.
-Μεταφορικό μέσο. Αν ο αγώνας δεν είναι κοντά σε αεροδρόμιο ή έστω σε στον αστικό ιστό (άρα συγκοινωνίες) εγώ νοικιάζω ΙΧ. Αξίζει να σημειώσω ότι σπάνια αγώνας είναι κοντά σε κέντρο μεγάλης πόλης.
-Εργαλεία και είδη πρώτης ανάγκης. Οι μεγάλοι αγώνες απαιτούν συγκεκριμένα ποδηλατικά είδη, έχω τύχει να ζητάνε από εργαλείο για αλυσίδα μέχρι 5 σαμπρέλες υποχρεωτικά! Συνήθως έχω μαζί μου ένα κινητό που να έχει roaming (περιαγωγη) και κάποια κάρτα για λεφτά. Το τσαντάκι σέλλας έχει εξωλκεις, ένα σετ με Άλεν, μαντηλάκια καθαρισμού και σαμπρέλα.
-Ανταλλακτικά. Πάντα κουβαλάω κάποια ευάλωτα αναλώσιμα μη γίνει το μοιραίο πριν αρχίσει ο αγώνας ή κατά τη διάρκεια αν επιτρέπεται. Λάστιχο, αλυσίδα και τακάκια δε πιάνουν χώρο και μπορεί να σε σώσουν. Εννοείται ότι μερικοί διοργανωτές και κυρίως η ASO τα απαιτεί αυτά!
-Γαλλικό κλειδί για τα πετάλια. Δυστυχώς κατά τη μεταφορά του ποδηλάτου πρέπει να τα βγάζεις βάσει κανονισμών αεροπορικών εταιριών.
-Τέλος θεωρώ ότι μια πιστωτική (κυρίως prepaid) είναι ένα εργαλείο για να μπορώ να πληρώσω τη συμμετοχή, να κλείσω εισιτήρια και βεβαίως να νοικιάσω ΙΧ. Ιδανικό είναι να είναι ονομαστική.

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Nα ακούω μουσική ενώ ποδηλατώ?

Έχει τύχει να συναντώ ποδηλάτες είτε στη πόλη είτε σε διαδρομές με τα ακουστικά στα αυτιά για ώρες διαλέγοντας αυτό το μοναχικό δρόμο για ώρες. Πάντα είχα τον ενδοιασμό ή καλύτερα πειρασμό να δοκιμάσω. Πριν όμως σκέφτηκα να δω από επιστημονική μεριά αν είναι σωστό ή μήπως είναι μέγα σφάλμα. Έρευνα απέδειξε ότι σε συνθήκες προπονητηριου ή προπόνησης σε κλειστή διαδρομή βοηθά στην απόδοση (αριθμός στροφών, καρδιακή λειτουργία). Τι γίνεται όμως για ποδηλάτες που κινούνται στη πόλη? Εκεί είναι τελείως αντίστροφα τα πράγματα. Η μουσική μπορεί να αποδειχθεί μεγάλος κίνδυνος μιας και αποσυντονίζει, δε βοηθά τον ποδηλάτη να αντιληφθεί τυχόν κινδύνους (βαρύ όχημα, φωνή πεζού) και είναι αυτό που ονομάζουν οι ειδικοί «απομονωμένο περιβάλλον». Οπότε το συμπέρασμα είναι: όταν είμαστε στο μονοπάτι ή στο προπονητηριο ή γενικά σε ελεγχόμενες οδικές συνθήκες μπορούμε αν θέλουμε να ακούμε μουσική.

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Ποδηλασία και πάχος

Όταν πριν μερικούς μήνες άρχισα να κάνω ποδήλατο στην Ελλάδα ήμουν πάνω από 100kgr με ύψος 191cm. Τα κιλά έπεφταν αλλά όχι σημαντικά, άντε 1 κιλό κάθε 40 μέρες. Τότε έβγαινα με το ποδήλατο κάθε σαββατοκύριακο αλλά μεγάλες διαδρομές (50χλμ) και καθημερινά σχεδόν μικρές αποστάσεις 1-2 χλμ για ψώνια, βόλτες. Όταν με είδε ο προπονητής κατάλαβε ότι έπρεπε να χάσω κιλά. Και όντως έχασα. Πως?
Η βασική ιδέα είναι να αυξήσεις τη ποδηλασία και άσκηση ενώ παράλληλα ελαττώνεις τη διατροφή. Έκοψα τοστακια, άρχισα να τρώω όσπρια (3-4 φορές την εβδομάδα), ελάττωσα το κρέας (1-2 φορές την εβδομάδα) και βέβαια νερό, πολύ νερό. Ένα κόλπο που έμαθα μέσα από ένα βίντεο είναι να τρως σε μικρότερα πιάτα. Αν έχεις μικρότερης διαμέτρου πιάτο προφανώς θα βάλεις μικρότερη ποσότητα προς κατανάλωση. Άλλο ένα κόλπο είναι να κόψεις σοκολάτες γκοφρέτες, πάστες και να τρως ψωμί με μέλι, μπάρες δημητριακών (όταν τις έμαθα βρέθηκα μπροστά σε ένα γευστικό παράδεισο)και αποξηραμένα φρούτα. Αυτό που πραγματικά εμένα με βοήθησε και εκτίναξε τη μείωση κιλών ήταν η δημιουργία ημερολογίου διατροφής. Τι είναι αυτό? Δημιουργείς ένα αρχείο με τη καθημερινή σου διατροφή. Καταγράφεις το κύριο γεύμα και δίπλα προσθέτεις ότι άλλο έφαγες. Το χωρίζεις ανά εβδομάδα. Με το τρόπο αυτό συγκρίνεις ενώ καταγράφεις και τυχόν ...αμαρτίες!
Καλό είναι να σε παρακολουθεί ειδικός και να κάνεις περιοδικά κάποιες ιατρικές εξετάσεις διότι αν ακούς το κάθε άσχετο (στην Ελλάδα ζούμε όλοι τα ξέρουμε όλα) μπορεί να έχεις το αντίθετο αποτέλεσμα. Στόχος κάθε ποδηλάτη είναι να πιάσει τα ελάχιστα δυνατά όρια του παραπάνω πίνακα για να μπορεί να θεωρείται ότι έχει καλή φυσική κατάσταση.

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Παρουσιαση του ΜΤΒ

Είναι το μοντέλο scale 60 της εταιρίας Scott και είναι σχεδόν όλο παραμετροποιημένο στις ανάγκες μου (custom) ενω προτιμησα τη δοκιμασμενη σειρα deore της Shimano
 σκελετός scott scale 60 disk 2009----->60EUR
Εκτροχιαστές:Shimano Deore--->30eur
Ανάρτηση εμπρός RST GILA TNL 100 HYDRAULIC LOCKOUT---->40eur
σετ(εμπρός-πίσω) μηχανικά δισκοφρενα shimano BR-M416 με ενσωματωμένα χειριστήρια 8 ταχυτήτων και 2 δίσκους 160μμ->25eur
carbon τιμόνι oversized--->20eur
Raceface evolve dh stem 70mm 1 1/8 31.8-->20eur
σετ τροχών SUNringle equalizer eq23 με ακτίνες dt swiss και κέντρα μπροστά kona και πίσω shimano m525->80 eur
Pad ψαλιδιού: Cyclist.gr
chain/cassete/Chainset & Crank->50 eur
seat post PRO FRS 3D 31.6mm->30 eur
χερούλια scott->10 eur
Λαστιχα panaracer xc pro 2.1->50 eur

GRAND TOTAL->415 EUR
 Τα αδύναμα στοιχεία του είναι τα φρένα και η ανάρτηση. Για την ανάρτηση υπάρχει σχεδόν ίδια σαν backup. Υπάρχει σκέψη για αναβάθμιση σε σειρά shimano slx (350 eur περίπου καινούργια ή χορηγία από την CANYON (για να δουλεύω μόνο με αυτή τη μάρκα). Οι εντυπώσεις μου μετά από ένα αγώνα (Σαλαμίνα/open) και Πεντέλη είναι άριστες και πραγματικά θεωρώ ότι είναι ένα «παιχνίδι» που αναζητά μονοπάτια και δασικούς δρόμους.

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Τι πετάλια να βάλω στο ΜΤΒ μου?


Το σύγχρονο ΜΤΒ χωρίζεται σε πολλές κατηγορίες. Κατά τη ταπεινή μου γνώμη δυο είναι αυτές που είναι δημοφιλής: το (Αθλητικό) ΜΤΒ (cross country) και το dh κατέβασμα πλαγίας (downhill). Στη πρώτη περίπτωση έχουμε να κάνουμε σε κλειστή διαδρομή ή διαδρομή ελεύθερη σε βουνό που είναι κυρίως δασικός δρόμος ή ήπια μονοπάτια χωρίς μεγάλες κλίσεις. Εδώ ρόλο παίζει η ταχύτητα και η δυνατότητα αποφυγής εμποδίων. Είναι σα να κάνεις ανώμαλο δρόμο ταχύτητας. Σε αυτό το είδος θα έβαζα σίγουρα spd πετάλια. Αν όμως μιλάμε για DH να κατέβεις ένα βουνό και η διαδρομή σου να είναι μόνο κατηφορική και εδώ σκοπός είναι να αποφύγεις...γκρεμούς σίγουρα θα επέλεγα πλατφόρμες για άνεση αλλά και δυνατότητα ελευθέριας των ποδιών. Αυτά τα κλάσματα δευτερολέπτου μέχρι να ξεκουμπώσεις μπορεί να αποβούν μοιραία....