Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Πως ποδηλατούμε στην ανηφόρα?(μέρος B: το σώμα μας)





Εκτός όμως από τα μηχανικά έχουμε και το σώμα μας:

·        Την ανάγκη για υδροδοσια

·        Τη θέση στο ποδήλατο

·        Καρδιαναπνευστικη δραστηριότητα

Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει πριν αρχίσουμε να ανηφορίζουμε να έχουμε καταναλώσει αρκετά υγρά επαρκή ώστε να μη νιώθουμε καθόλου δίψα. Επιπλέον, θα πρέπει να έχουμε επαρκή υγρά σε περίπτωση που χρειαστούμε επιπλέον τροφοδότηση.

Όσον αφορά τη στάση στο ποδήλατο υπάρχουν 2 εκδοχές: το ορθοπεταλο και η καθιστή θέση. Δε μπορεί κάποιος να προτείνει το ένα ή το άλλο, είναι θέμα προσωπικό. Ακόμα και πρωταθλητές προτιμούν να ανέβουν μια ανηφόρα καθιστοί ενώ άλλοι μόνο ορθοπεταλο. Αυτό όμως που είναι σίγουρο είναι ότι αν είμαστε καθιστοί και αρχίζει να πονάει η πλάτη θα πρέπει να αλλάξουμε σε ορθοπεταλο (γιατί αρχίζει να επιβαρύνεται όλη η σπονδυλική στήλη) και αντίθετα αν είμαστε σε ορθοπεταλο και πονάνε τα πόδια θα πρέπει να καθίσουμε. Το ποιο σημαντικό βέβαια είναι η καρδιοαναπνευστικη λειτουργία. Αν δεν είμαστε σε θέση να μπορούμε να μιλήσουμε αυτό είναι σημάδι όταν φτάνουμε προς το μέγιστο της καρδιοαναπνευστικης ζώνης και άρα είτε θα πρέπει να ρίξουμε ρυθμό είτε να σταματήσουμε. Το ίδιο αν νιώθουμε δύσπνοια, ζάλη. Το ιδανικό είναι να κάνουμε χρήση παλμογράφου (όργανο που μετράει καρδιακούς παλμούς) όπου μπορούμε να γνωρίζουμε εύκολα τη καρδιακή συχνότητα σε κάθε φάση της ανηφόρας ώστε να προγραμματίσουμε εύκολα τόσο το ρυθμό όσο και να επιτύχουμε διαχείριση δυνάμεων.

Πως ποδηλατούμε στην ανηφόρα?(μέρος Α: στροφαρισμα)







Αρκετοί ποδηλάτες όταν βλέπουν ανηφόρα ιδίως απότομη, κάνουν πίσω, τρομάζουν ή ακόμα κατεβαίνουν από το ποδήλατο γιατί πιστεύουν ότι δε θα τα καταφέρουν. Άλλοι πάλι παρασύρονται σπρινταρουν και μετά από λίγα μέτρα και αυτοί άδοξα εγκαταλείπουν από έλλειψη δυνάμεων.
Ποιο είναι όμως το μυστικό? Υπάρχει μυστικό?
Η απάντηση είναι πως ναι, υπάρχει. Είναι η τεχνική. Το λάθος που συνηθίζεται είναι είτε να χρησιμοποιείται από την αρχή της ανηφόρας το μεγαλύτερο γρανάζι στη κασέτα, είτε βέβαια να έχουμε μεγάλο δίσκο (γραναζωμα) στο δισκοβραχιωνα. Οπότε θα πρέπει οπωσδήποτε να έχουμε μικρό δίσκο στο δισκοβραχιωνα τουλάχιστον 10 μέτρα πριν αρχίσει η ανηφόρα και 4-5 ταχύτητα. Αυτόματα αφού δεν έχουμε ανέβει την ανηφόρα θα αρχίζουμε να στροφαρουμε πολύ γρήγορα. Ο σκοπός είναι να διατηρήσουμε αυτό τον αριθμό των στροφών κατά τη διάρκεια όλης της ανηφόρας αλλάζοντας σταδιακά ταχύτητα προς τα πάνω δηλαδή 6η, 7η κοκ. Ένα μικρό μυστικό είναι να μη χρησιμοποιήσουμε τη τελευταία ταχύτητα παρά μόνο όταν πραγματικά δεν έχουμε δυνάμεις ή δε νιώθουμε καλά. Με το τρόπο αυτό το σώμα μας συνηθίζει σταδιακά το στροφαρισμα και αφομοιώνει τη τεχνική.


Kαι παλι μαζι

Ειναι τραγικο να μη μπορεις να συνδεθεις στο ιδιο σου το blog! Επιτελους λυθηκε το προβλημα και θα συνεχισω τις αναρτησεις (που δεν ειναι και λιγες...)