Συμβουλή για αγορά φθηνού ποδηλάτου.

Όταν ακούσει κάποιος ότι ασχολείσαι με ποδηλασία η πρώτη λογική ερώτηση που θα σου κάνει είναι τι ποδήλατο να πάρει. Μιας και σε αυτή τη περίοδο ζούμε σε εποχή λιτότητας, θα δοθούν συμβουλές για αγορά ποδηλάτου με μέγιστη τιμή τα 250 ευρ! 

Ο υποψήφιος αγοραστής έχει 2 επιλογές:

• Αγορά καινούργιου ποδηλάτου από κατάστημα. Τα ποδήλατα αυτά είναι συνήθως σιδερένια (περίπου 15 κιλά βάρος) και οι τιμές τους είναι από 90 ευρ ως 220 για μεγέθη ενηλίκων πάντα. Θα πρέπει πριν αγοράσουμε να δοκιμάσουμε το ποδήλατο αν μας είναι στα μέτρα μας (το ποδήλατο έχει μεγέθη) και επίσης να δούμε αν έχουμε επιλέξει το σωστό σκελετό ανάλογα με το σωματοτυπο μας (άνδρας γυναίκα). Θα πρέπει να προσέξουμε πολύ το ποδήλατο να μην έχει πίσω ανάρτηση και γενικά διπλή ανάρτηση γιατί οι αναρτήσεις αυτές (σε αυτή τη ποιότητα) μετά από μερικά χλμ χαλάνε και όλη η δύναμη από τα πόδια αντί να οδηγείται στις ρόδες αναλώνεται εν μέρη και στις αναρτήσεις. Οπότε δυσκολευόμαστε περισσότερο να καλύψουμε μια απόσταση μιας και το ποδήλατο ταλαντώνεται και πάνω κάτω. Επίσης καλό θα είναι ανάλογα με τη χρήση να επιλέξουμε τρακτερωτα λάστιχα για δασικούς δρόμους και χωμάτινα μονοπάτια και «λεία» ή «καραφλα» για κίνηση μέσα στη πόλη. Τέλος προτείνεται η αγορά από ποδηλατικό μαγαζί αντί σούπερ μαρκετ μιας και σε περίπτωση βλάβης / ρυθμίσεων θα υπάρχει ειδικός για να μας βοηθήσει άμεσα.
• Αγορά ποδηλάτου από αγγελία. Και εδώ ισχύουν τα ίδια περί ανάρτησης (μακριά από πίσω ανάρτηση) αλλά εδώ θα πρέπει να προσέξουμε τη κατάσταση του ποδηλάτου (μακριά από σκουριές και χτυπημένους σκελετούς). Καλό θα είναι να βρούμε ένα ποδήλατο από αλουμίνιο (χαμηλό βάρος) και ας μην έχει καθόλου αναρτήσεις. Θα πρέπει να κάνουμε βόλτα ώστε να ελέγξουμε τη συμπεριφορά του στο δρόμο, αν αλλάζουν οι ταχύτητες ή ακούγονται τριγμοί και άλλοι ανησυχητικοί θόρυβοι. Τέλος, θα πρέπει να υπάρχει απόδειξη αγοράς ή έστω κάποιο σημάδι/ ένδειξη ότι αυτός που μας το πουλάει είναι ο ιδιοκτήτης του.

Ανταπόκριση από αγώνες

Επειδή συμμετείχα σε αρκετούς αγώνες ποδηλασίας θα περιοριστώ στους πιο σημαντικούς όσον αφορά τη περιγραφή. Τον Ιούνιο έγινε το τοπικό πρωτάθλημα στη κούρσα. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι ομάδες εντός νομού διαγωνίζονται με όλους τους αθλητές τους. Αυτό είχε 2 αγώνες: αντοχής και χρονομέτρου. Ο αγώνας αντοχής έγινε κοντά στον ιππόδρομο και είχε ατομική χρονομέτρηση: κάθε αθλητής πρέπει να καλύψει μια απόσταση στο μικρότερο χρόνο. Συνήθως στο εξωτερικό αυτοί οι αγώνες γίνονται σε ευθεία αλλά στη χώρα μας ήταν ένα είδος.....ότι να’ναι. Είχε μια ευθεία (περίπου 60%) και το υπόλοιπο 40% ήταν ανηφοροκατηφορα και στροφές! Εγώ είχα πάρει τη κρυάδα από δυαθλο οπότε προσπάθησα να στροφαρω ψηλά για να κάνω ένα αξιοπρεπή χρόνο και τα κατάφερα. Είχα μεγάλο μειονέκτημα γιατί δεν είχα μπάρες τιμονιού όπου ο ποδηλάτης έχει πιο αεροδυναμική θέση και θα γλίτωνα κάποια λεπτά από το χρόνο μου.

Την άλλη μέρα είχαμε τον αγώνα αντοχής. Οι ποδηλάτες θα πρέπει να καλύψουν μια αποσταση, συνήθως πάνω από 100χλμ και όποιος τερματίσει πρώτος κερδίζει. Ο αγώνας αυτός έγινε στη περιοχή της Μάνδρας και ήταν ότι χειρότερο έχω συναντήσει: άπειρες λακκούβες, χωματόδρομοι, επικίνδυνες στροφές και βέβαια ζέστη. Όλοι ξεκίνησαν σα τρελαμένοι και εγώ προτίμησα προς το τέλος γιατί ήξερα ότι θα ήταν λίγο survivor η κατάσταση παρά ταχύτητα! Τελικά στα μισά περίπου του αγώνα, εγκατέλειψα από σαμπρέλα ενώ είχε αλλάξει θέση και το παλουκοσελλο και με ενοχλούσε. Τεχνική βοήθεια δεν υπάρχει (αχ Ελλάδα) όποτε δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Το πρόβλημα με έπιασε σε ένα σημείο όπου δεν υπήρχε ψυχή οπότε σκέφτηκα (προφητικά) να πάω 1-2 χλμ σε σημείο που υπήρχε κριτής. Έτυχε να είναι κριτής η κυρία Κουτσονικολη της οικογενείας που έχει δώσει παιδιά στην εθνική ομάδα και έγινε το εξής απίστευτο: περίμενα να τελειώσει ο αγώνας για να έρθει κάποιος να με μαζέψει γιατί δε υπήρχε κανένα όχημα διαθέσιμο και ήμουν και τυχερός γιατί προοριζόταν για τη κριτή!

Στο τέλος αν εξαιρεθούν οι νικητές κανείς δεν ήταν ευχαριστημένος από τη διαδρομή και γενικότερα από τη διοργάνωση. Το συμπέρασμα από τους αγώνες είναι ότι αν έχεις λεφτά να χαλάσεις ή είσαι πωρωμένος με τη ποδηλασία θα πας καλά. Το δικό μου συμπέρασμα? Οι αγώνες αυτοί είναι ότι πρέπει για προπονησουλα και γενικά έλεγχου της φυσικής κατάστασης μου. Επόμενοι αγώνες οι....πανελλήνιοι!