Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Συμμετοχή σε circuit!

Καταρχήν πρέπει να δώσω ένα ορισμό. Σιρκουι είναι ένας αγώνας ποδηλασίας που διεξάγεται σε δρόμο (συνήθως σε πόλη) και η απόσταση που διανύουν οι αθλητές είναι μικρή συνήθως 1.5 χλμ με 2.5χλμ γι’αυτο και επαναλαμβάνεται αρκετές φορές μέχρι να είναι αρκετά ικανή (πάνω από 20χλμ) . Ανάλογα με τον αριθμό τον αθλητών σε κάθε γύρο αποβάλλονται είτε οι 2-3 τελευταίοι είτε αυτοί που «τρώνε» γύρο από τον πρωτοπόρο. Λογικό είναι οι ταχύτητες να είναι υψηλές (πάνω από 40χλμ)και η στρατηγική παίζει βασικό ρόλο σε γκρουπ αθλητών. Ένας τέτοιος, από τους λίγους που γίνονται στη χώρα μας, έγινε πριν λίγες μέρες στη Ν Φιλαδέλφεια.
Για να συμμετάσχεις σε έναν τέτοιο αγώνα χρειάζεται μια πολύ καλή προετοιμασία μέρες πριν τον αγώνα και καλό ζέσταμα με προπονητηριο λίγο πριν αρχίσει ο αγώνας. Στη κατηγορία μου (ανδρών) είχε τους πιο δυνατούς ποδηλάτες στη χώρα (με λίγες απουσίες) και όπως ήταν αναμενόμενο ήταν και η πιο πολυπληθής κατηγορία! Ξεκίνησα αναγνωριστικό γύρο και είδα ότι σε μια στροφή υπάρχουν τα πάντα:καπάκι αποχέτευσης, λακκούβα και πολυσύχναστη διάβαση πεζών!

Καθώς η αγωνιά χτύπαγε τα κόκκινα πριν την εκκίνηση ο αφέτης μας ενημέρωσε ότι σε κάθε γύρο θα βγαίνουν οι 3 και ίσως περισσότεροι τελευταίοι αθλητές επί συνόλου 17 γύρων αν θυμάμαι. Μετά αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση: 30, 20, 10, 5 ...
Νιώθω πολύ δυνατός και σε καλή κατάσταση αλλά με προβληματίζει η εκκίνηση γιατί μια βλακεία και βγήκες από το πρώτο γύρο. 4,3,2,1 φύγαμε...

Έγινε το αναπόφευκτο, ένας έφηβος (έτρεχαν μαζί, γιατί άραγε?) έπεσε πάνω μου και εγώ μέχρι τη πρώτη στροφή πάλευα να ισορροπήσω και όχι να κυνηγήσω! Μιλάμε για αγώνα που δε συγχωρεί λάθη και έτσι μετά τη πρώτη στροφή έτρεχα να μαζέψω τα ασυμμάζευτα. Αν και έφτασα το τελευταίο γκρουπ ήμουν τόσο στεναχωρημένος που τα παράτησα μόνος μου...Δε το πίστευα τέτοια στεναχώρια, τσάμπα όλες οι προηγούμενες προπονησεις. Πίκρα .
Ο αγώνας τα είχε όλα, κομμένο τιμόνι carbon, λάστιχα, πολλά λάστιχα, σύγκρουση με μηχανάκι που πέρναγε κάθετα, σύγκρουση με θεατή..Φαντασου πως θα αισθανόταν ο 7ος αθλητής που αν και έφθασε στη πηγή δεν ήπιε νερό, ούτε καν στα αποτελέσματα υπάρχει! Πίκρα

1 σχόλιο:

  1. Don't chew! (μη μασάς)
    Κι αυτό μέσα στο παιχνίδι είναι,και παίρνεις και εμπειρίες.
    Τα καλύτερα έρχονται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή